อยากรู้ไหมคะว่าควรแยกห้องนอนกับลูกเมื่อไหร่ดี

 คุณพ่อคุณแม่หลายๆท่านคงมีข้อสงสัยและมีคำถามกับตัวเองว่า เราควรจัดแยกห้องนอนสำหรับเด็กเมื่อไหร่ถึงจะดี โดยทั่วไปแล้ว การจ้ดให้เด็กมีห้องนอนเป็นของตัวเองในวัฒนธรรมเอเชียเราก็ไม่ได้มีการกำหนดอายุที่ตายตัว แต่จะขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่าง ทั้งความพร้อมของเด็ก ครอบครัว และพื้นที่อยู่อาศัย

• วัฒนธรรมเอเชียและสายใยครอบครัว: แนวคิดของชาวเอเชียหลายครอบครัวให้ความสำคัญกับการอยู่ร่วมกันอย่างใกล้ชิด การที่ลูกนอนรวมกับพ่อแม่จึงถือเป็นเรื่องปกติและเป็นส่วนหนึ่งของการสร้างความผูกพันในครอบครัว ทำให้หลายบ้านเลือกที่จะให้ลูกนอนร่วมห้องจนกว่าจะถึงวัยหนึ่งที่เหมาะสม

ดังนั้นเราจะแนะนำเป็นไอเดียกว้างให้พ่อแม่ได้นำไปพิจารณาได้ทราบถึงแนวความคิดในการจัดห้องนอนในแต่ละช่วงวัย มีความแตกต่างกันอย่างไร ทั้งเรื่องของความปลอดภัย ฟังก์ชันการใช้งาน และการส่งเสริมพัฒนาการของเด็กในแต่ละช่วงอายุ ดังนั้นโดยส่วนใหญ่จะพิจารณาให้เด็กเริ่มแยกห้องนอนได้ตั้งแต่อายุ3ขวบขึ้นไป แต่ส่วนใหญ่น่าจะเริ่มพิจารณาแยกห้องนอนอย่างจริงจังตั้งแต่อายุ 6 ขวบขึ้นไป ดังนั้นจึงขอแนะนำไอเดียการแต่งห้องแยกตามช่วงวัย เพื่อให้ตอบโจทย์การใช้งานได้มากที่สุดครับ.

ช่วงวัย 3-6 ปี: วัยแห่งจินตนาการและเรียนรู้

ช่วงวัยนี้เด็ก ๆ จะเริ่มมีจินตนาการสูง ชอบสำรวจและเล่น จึงควรเน้นห้องที่ปลอดภัยและกระตุ้นการเรียนรู้ อาจเริ่มจากการให้เด็กมีเตียงนอนเด็กที่เป็นของตัวเองโดยใช้เตียงเสริมวางข้างเตียงพ่อแม่แต่เด็กยังนอนรวมกับพ่อแม่อยู่ แต่หากครอบครัวใดที่มีความพร้อมที่จะให้ลูกแยกห้องนอนของตัวเองก็แนะนำแนวคิดไอเดียจัดห้องนอนดังนี้

• ธีมและสีสัน: ใช้สีสันสดใส เช่น ฟ้า เหลือง เขียว ชมพู หรือธีมที่เด็กชอบ เช่น ธีมสัตว์ ธีมซุปเปอร์ฮีโร่ ธีมอวกาศ หรือธีมเทพนิยาย ซึ่งจะช่วยเสริมสร้างจินตนาการ

• เฟอร์นิเจอร์: เลือกเฟอร์นิเจอร์ที่มีขอบมน ไม่มีมุมแหลมคมเพื่อความปลอดภัย ควรเลือกเตียงนอนเด็กขนาดเล็ก หรือเตียงที่มาพร้อมกับลิ้นชักเก็บของใต้เตียง เพื่อประหยัดพื้นที่ นอกจากนี้ อาจใช้ชั้นวางของแบบเปิดเพื่อให้เด็กหยิบของเล่นได้เอง

• การจัดเก็บ: เน้นการจัดเก็บที่ง่ายและเข้าถึงได้ เลือกกล่องหรือตะกร้าใส่ของเล่นที่มีขนาดพอดีสำหรับเด็ก ทำให้พวกเขาสามารถเก็บของเล่นได้ด้วยตัวเอง
  
  
  

ช่วงวัย 7-12 ปี: วัยเรียนรู้และเติบโต

เด็กวัยนี้เริ่มเข้าโรงเรียนและมีงานอดิเรกของตัวเอง ห้องนอนจึงควรปรับเปลี่ยนให้เหมาะสมกับการเรียนรู้และกิจกรรมต่าง ๆ

• ธีมและสีสัน: ให้เด็กมีส่วนร่วมในการเลือกธีมที่สะท้อนความเป็นตัวเอง เช่น ธีมกีฬา ดนตรี หรือตัวการ์ตูนที่พวกเขาชอบ อาจใช้สีที่ดูสงบและผ่อนคลายมากขึ้นอย่าง สีพาสเทล หรือสีโทนอ่อน

• เฟอร์นิเจอร์: นอกจากเตียงนอนเด็กที่ต้องพิจารณาถึงขนาดให้เหมาะกับสรีระเด็กเพิ่มโต๊ะเขียนหนังสือและเก้าอี้ที่ปรับระดับความสูงได้ เพื่อให้ใช้งานได้นานขึ้น จัดมุมอ่านหนังสือเล็ก ๆ ที่มีโคมไฟตั้งโต๊ะเพื่อส่งเสริมการอ่าน นอกจากนี้ ควรมีพื้นที่จัดแสดงผลงานศิลปะหรือของสะสมของเด็ก ๆ

• การจัดเก็บ: ใช้ชั้นวางหนังสือและตู้เก็บของที่แบ่งช่องอย่างชัดเจนเพื่อความเป็นระเบียบ อาจเลือกใช้ชั้นวางแบบติดผนังเพื่อเพิ่มพื้นที่ใช้สอย

ช่วงวัย 13-15 ปี: วัยรุ่นกับการค้นหาตัวตน

เด็กวัยนี้เริ่มอยากมีพื้นที่ส่วนตัวที่เป็นของตัวเองและสะท้อนความเป็นตัวตนอย่างชัดเจน ห้องนอนจึงเปรียบเสมือนป้อมปราการที่พวกเขาใช้เวลาอยู่มากที่สุด

• ธีมและสีสัน: ให้เด็กเลือกธีมและสีสันที่พวกเขาชอบทั้งหมด อาจเป็นสีที่ดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น เช่น สีเทา สีน้ำเงินเข้ม หรือสีเอิร์ธโทน ซึ่งสามารถตกแต่งเพิ่มเติมได้ตามเทรนด์ที่เปลี่ยนไป

• เฟอร์นิเจอร์: เน้นฟังก์ชันการใช้งานที่หลากหลาย เช่น เตียงนอนเด็กที่สามารถพับเก็บได้ หรือเตียงที่มีพื้นที่ทำงานด้านล่าง โต๊ะเขียนหนังสือควรมีขนาดใหญ่ขึ้นเพื่อรองรับการเรียนที่จริงจัง

• การจัดเก็บ: ตู้เสื้อผ้าควรมีขนาดใหญ่ขึ้นเพื่อรองรับเสื้อผ้าและข้าวของที่เพิ่มขึ้น อาจเพิ่มชั้นวางของหรือลิ้นชักสำหรับเก็บของสะสม หรือของใช้ส่วนตัว

ไม่ว่าจะเป็นช่วงวัยไหน สิ่งสำคัญที่สุดคือการ ให้เด็กมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ ตั้งแต่การเลือกสีไปจนถึงการจัดวางเฟอร์นิเจอร์ ซึ่งจะทำให้พวกเขารู้สึกรักและเป็นเจ้าของห้องนอนของตัวเอง


โดยทั่วไปแล้ว การให้เด็กมีห้องนอนเป็นของตัวเองในวัฒนธรรมเอเชียไม่ได้มีกำหนดอายุที่ตายตัว แต่จะขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่าง ทั้งความพร้อมของเด็ก ครอบครัว และพื้นที่อยู่อาศัย